Tennis, ένα άθλημα για όλη σου τη ζωή.

Ο αθλητισμός είναι χαρά, κοινωνικοποίηση, άσκηση του σώματος και του πνεύματος, είναι, κυρίως, παιχνίδι. 

Κάθε άθλημα είναι μοναδικό, κάθε άθλημα προσφέρει τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά, τις δικές του ιδιαίτερες εμπειρίες, καλλιεργεί ξεχωριστές αθλητικές δεξιότητες. 

Το μάθημα της Φυσικής Αγωγής οφείλει να δώσει πολλαπλά ερεθίσματα ώστε οι μαθητές να έχουν κινητικές εμπειρίες και γνώσεις από όλα τα αθλήματα. 

Η ιδιαιτερότητες που ζούμε αυτές τις ημέρες με το άνοιγμα των σχολείων με τους μισούς μαθητές κάθε φορά μας δίνει τη μοναδική ευκαιρία να γνωρίσετε το άθλημα της αντισφαίρισης, το tennis που θεωρείται για πολλούς άθλημα-τρόπος ζωής, ένα hobby που δεν έχει ηλικία, μπορείς να το κάνεις μέχρι και τα βαθιά γεράματα. 

Και είναι ευκαιρία γιατί  τα μαθήματα του τένις δεν μπορούν να γίνουν σε πολλούς ταυτόχρονα μαθητές/τριες. Και αφού το σχολείο μας έχει και τον εξοπλισμό και το χώρο, τις επόμενες ημέρες θα έχετε τη σπουδαία τύχη και  ευκαιρία να γνωρίσετε το tennis στην πράξη. 

Γιατί είναι σπουδαίο άθλημα το tennis

1. Θεωρείται από τα πλέον αθλητικά και τεχνικά αθλήματα, o αθλητής/τρια γυμνάζεται και ταυτόχρονα πρέπει να αναπτύξει υψηλής ακρίβειας τεχνικές δεξιότητες.
2. Η ψυχική ισορροπία και σταθερότητα κάνει την ποιοτική διαφορά μεταξύ των αθλητών. Κάθε χτύπημα της μπάλας απαιτεί νοητική και ψυχική ισορροπία και σταθερότητα.
3. Είναι μια συνεχή μάχη με τον εαυτό μας, ένας συνεχής αγώνας για προσωπική βελτίωση ανεξάρτητα από το επίπεδο του αθλητή. Η τεχνική και η ψυχική ικανότητα συνεχώς δοκιμάζονται. 
4. Θεωρείται από τα πλέον αερόβια αθλήματα και για το λόγο αυτό οι λάτρεις του αθλήματος το ακολουθούν με μανία μέχρι τα βαθιά γεράματα. Δεν είναι τυχαίο πως αθλητές άλλων αθλημάτων, όταν εγκαταλείπουν την ενεργό αθλητική δράση στο άθλημά τους ακολουθούν με πάθος το άθλημα της αντισφαίρισης. 
5. Το τένις προϋποθέτει πειθαρχία και απόλυτη συγκέντρωση και για το λόγο αυτό οι αθλητές/τριες είναι από τις πλέον σοβαρές και συγκροτημένες προσωπικότητες.
6. Καλλιεργεί την κοινονικότητα και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Παρά το γεγονός ότι είναι ατομικό άθλημα, η συνύπαρξη με τον αντίπαλο δημιουργεί μια ιδιότυπη σχέση συντροφικότητας και αλληλεγγύης. 

Πριν όμως γνωρίσετε στην πράξη το τένις ας αποκτήσετε και μερικές γνώσεις γι αυτό το σπουδαίο άθλημα. 

Η ιστορία του τένις

Λένε ότι τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα σε μερικά μοναστήρια, μοναχοί έπαιζαν ένα άθλημα που θεωρείται ο πρόδρομος του σημερινού τένις. Η προέλευση της σύγχρονης αντισφαίρισης ξεκινά το 1856 όταν οι Alex Ryder και Joao Batista Pereira έπαιζαν ένα παιχνίδι που ονόμασαν pelota.

Οι Pereira, Dr. Frederick Haynes και Dr. A. Wellesley Tomkins δημιούργησαν την πρώτη λέσχη τένις το 1874 (Leamington Tennis Club) και καθόρισαν τους βασικούς κανόνες του παιχνιδιού. Αμέσως, το παιχνίδι αυτό διαδόθηκε στην Αγγλία και, από το 1881, σ’ όλη την Ευρώπη.

Βλέποντας τις εμπορικές προοπτικές που έχει η αντισφαίριση, πατένταρε το 1874, ο Άγγλος ταγματάρχης Γουίκφηλντ ένα παρόμοιο με την αντισφαίριση παιχνίδι, όταν υπηρετούσε στην Ινδία, με τις ονομασίες sphairistike, από το ομώνυμο αρχαίοελληνικό άθλημα της σφαιριστικής, και tennis, αλλά απέτυχε στην καθιέρωση της πατέντας του. Η αντισφαίριση του Γουίκφηλντ βασίστηκε στο παλιότερο γαλλικό άθλημα της αντισφαίρισης εσωτερικού χώρου γνωστό ως indoor tennis ή real tennis.

Το πρώτο τουρνουά αντισφαίρισης καταγράφεται στο Γουίμπλεντον, στο Λονδίνο το 1877. Το 1881 δημιουργήθηκε στις Η.Π.Α. ο σύλλογος United States National Lawn Tennis Association με σκοπό να τυποποιήσει τους κανόνες και να διοργανώσει τουρνουά αντισφαίρισης.

Το πρώτο γυναικείο τουρνουά αντισφαίρισης διοργανώθηκε το 1887 στις Η.Π.Α.

Στην Ελλάδα η αντισφαίριση χρονολογείται από το 1896.

Το Davis Cup, το παγκόσμιο πρωτάθλημα αντισφαίρισης ανδρών (μεταξύ χωρών) και ξεκινά το 1900. Για τις γυναίκες υπάρχει αντίστοιχο πρωτάθλημα, το λεγόμενο Fed Cup.

Το 1926 ο C.C. Pyle δημιούργησε το πρώτο επαγγελματικό τουρνουά αντισφαίρισης, με Αμερικανούς και Γάλλους τενίστες που έπαιζαν παιχνίδια επίδειξης μπροστά σε κοινό. Εκείνη την περίοδο αν κάποιος τενίστας γίνονταν επαγγελματίας δεν μπορούσε να συμμετέχει στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.

Το 1968 κατόπιν εμπορικών πιέσεων ο περιορισμός αυτός καταργήθηκε και δημιουργήθηκε η ανοιχτή εποχή (open era) στο τένις, οπού μπορούσε οποιοσδήποτε αθλητής να αγωνιστεί σε όποιο τουρνουά ήθελε. Μετά το 1968 οι καλύτεροι αθλητές της αντισφαίρισης μπορούν να ζουν από τον αθλητισμό. Στην ανοιχτή εποχή με την καθιέρωση παγκόσμιου πρωταθλήματος αντισφαίρισης, η αντισφαίριση διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο και έχασε την εικόνα που είχε ως άθλημα της υψηλής κοινωνίας.

Πως παίζεται το τένις;

Στην αντισφαίριση αγωνίζονται δύο ή τέσσερις παίκτες. 

Αν οι αντίπαλοι είναι δύο, το παιχνίδι λέγεται απλό, ενώ αν είναι τέσσερις (ένα ζευγάρι σε κάθε πλευρά), λέγεται διπλό (double) και σε αυτή την περίπτωση προστίθενται στο παιχνίδι και οι εξωτερικές γραμμές του γηπέδου.

Για να κερδίσει έναν αγώνα, ο παίκτης πρέπει να συγκεντρώσει τουλάχιστον 4 πόντους (15, 30, 40 και game). Όταν οι τενίστες έχουν και οι δύο από 40 βαθμούς, το πρόβλημα της ισοπαλίας λύνεται με δύο σερί πόντους από τον ένα αθλητή: πλεονέκτημα, game.
Κάθε αγώνας χωρίζεται σε σετ. 

Οι γυναίκες χρειάζονται δύο νικηφόρα σετ (π.χ. 2-0 ή 2-1), ενώ οι άντρες χρειάζονται συνήθως τρία (3-0,3-1,3-2). 

Κάθε σετ κερδίζεται με έξι τουλάχιστον νικηφόρα παιχνίδια (π.χ. 6-4, 6-3 κ.λ.π.), ενώ χρειάζεται να υπάρχει διαφορά δυο παιχνίδια για να κερδηθεί ένα σετ, εκτός των περιπτώσεων που το σετ έχει έρθει ισόπαλο 6-6. Η νίκη του σετ τότε καθορίζεται με παράταση (tie-break).

Στην παράταση μετρούνται οι κερδισμένοι βαθμοί και όποιος φτάσει τους 7 βαθμούς και έχει διαφορά 2 βαθμών από τον αντίπαλο κερδίζει το παιχνίδι και συνεπώς το σετ. 

Υπάρχει τέλος η τάση τα σετ να καθορίζονται σε παράταση (tie-break) εκτός από το τελευταίο σετ το οποίο συνεχίζεται να παίζεται μέχρι να επιτευχθεί η διαφορά των δύο παιχνίδια.

Στα παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε παραστατικά πως παίζεται ένας αγώνας tennis

Τα γήπεδα χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες ανάλογα με την επιφάνεια τους. 

• Τα σκληρά γήπεδα αποτελούν την πλειοψηφία των γηπέδων στον κόσμο, μεταξύ των οποίων και το Αυστραλιανό Open. 
• Τα χωμάτινα γήπεδα βρίσκονται κατά κύριο λόγο στην Ευρώπη
• τα γήπεδα με χόρτο περιορίζονται κυρίως στην Αγγλία.

Ορίζεται ως αγωνιστικός χώρος γηπέδου τένις μία έκταση με μήκος 23,77 και πλάτος 10,97m. 

Σύμφωνα με τη διεθνή ομοσπονδία αντισφαίρισης , για τους διεθνείς αγώνες οι ελάχιστες διαστάσεις ενός γηπέδου είναι 36,57 X 18,27m διαμορφώνοντας έτσι έναν ελεύθερο χώρο 6,40m στο μεγάλο άξονα του γηπέδου και 3,65m στα πλαϊνά. 

Τα 8 βασικά χτυπήματα

Σέρβις
Είναι το χτύπημα το οποίο χρησιμοποιεί ο τενίστας για να ξεκινήσει ένα πόντο. 

Forehand
Για τον δεξιόχειρα παίχτη το forehand είναι το χτύπημα που ξεκινά από την δεξιά πλευρά του κορμού, συνεχίζει μπροστά στον κορμό του ενώ γίνεται η επαφή με την μπάλα, και τελειώνει με το χέρι στην αριστερή πλευρά του κορμού του.

Backhand
Για τον δεξιόχειρα παίχτη το backhand είναι το χτύπημα που ξεκινά από την αριστερή πλευρά του κορμού, συνεχίζει μπροστά στον κορμό του ενώ γίνεται η επαφή με την μπάλα, και τελειώνει με το χέρι στην δεξιά πλευρά του κορμού του.

Βολέ
Το χτύπημα βολέ πραγματοποιείται πριν η μπάλα αναπηδήσει στο έδαφος, συνήθως πραγματοποιείται κοντά στο φιλέ.

Half-Volley
Το χτύπημα half-volley πραγματοποιείται όταν η επαφή με την μπάλα γίνεται αμέσως μετά την αναπήδηση, κατά την διάρκεια ανόδου της μπάλας, συνήθως και αυτό το χτύπημα πραγματοποιείται κοντά στο φιλέ.

Overhead smash
Το overhead smash είναι ένα δυνατό χτύπημα πάνω από το ύψος του κεφαλιού που μοιάζει με το σέρβις.

Drop shot
Όταν ο αντίπαλος βρίσκεται μακριά από το φιλέ ο παίχτης μπορεί να επιλέξει ένα χτύπημα drop shot. Αυτό πραγματοποιείται με ελαφρό άγγιγμα της μπάλας ώστε μόλις να περάσει το φιλέ και ο αντίπαλος να μην προλάβει να τρέξει για την φτάσει εγκαίρως.

Lob
Όταν ο αντίπαλος βρίσκεται κοντά στο φιλέ μπορεί να επιλεγεί ένα χτύπημα lob. Αυτό πραγματοποιείται στέλνοντας την μπάλα ψηλά πάνω από το κεφάλι του αντιπάλου στο πίσω μέρος του γηπέδου, και αναγκάζοντας το αντίπαλο να τρέξει στο πίσω μέρος του γηπέδου προσπαθώντας να προλάβει την μπάλα. Αυτό δίνει στο παίχτη χρόνο για να προετοιμάσει την άμυνα του στην επόμενη βολή. Υπάρχει ο κίνδυνος η βολή να μην είναι αρκετά ψηλά και ο αντίπαλος να καταφέρει ένα overhead smash.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε στιγμιότυπα απο μεγάλους αγώνες τένις  που συμμετέχουν οι μεγαλύτεροι αθλητές και αθλήτριες στο επαγγελματικό τένις.